17 Şubat 2022 22:36 Güncelleme : 17 Şubat 2022 22:38

Çok Mu Taviz Veriyorum? Taviz Verdiğimi Nasıl Anlarım?

Çok Mu Taviz Veriyorum? Taviz Verdiğimi Nasıl Anlarım?

Nereye kadar taviz vermek nereye kadar kabullenmek? Bazen bu ikisi arasındaki ayrımı fark edemeyebiliyoruz. “Acaba taviz mi verdim? Yok yok canım olduğu gibi kabullendim! Zaten insanları olduğu gibi kabullenmek lazım öyle değil mi?” deyip yine de içinizi kemiren bir kurt olduğu günler yaşadınız mı?

Taviz vermek ile kabullenmek arasındaki ince çizgiyi anlamamız gerekiyor. Kabullenmek demek muhatap olduğumuz kişiyi olduğu gibi, iyi ve kötü taraflarıyla, doğru ve yanlışlarıyla, hatalarıyla, zaaflarıyla, hoşumuza giden ya da gitmeyen bütün taraflarıyla sevebilme potansiyelidir.

Kabullenebilme potansiyeliniz, duygusal dayanıklılığınız arttıkça artar. İnsan büyüdükçe, duygusal kapasite olarak arttıkça, olgunlaştıkça kendini kabullendikçe başkalarını da kabullenebilir.

Ama taviz öyle değildir. Taviz vermek kendi değerini bilmemektir. Kendini değersizleştirmektir. Sınırlarını ve kendini tanımamaktır. Birine kendini kötü hissettirse de katlanmaktır.

Taviz Veren İnsan Kendini Koruyamaz

Kabullenmek demek karşımızdaki insanın bize kötü gelen taraflarını bilmek, kabul etmek ancak kendini kötü taraflarından koruyabilmektir. Kabullenen insan karşısındaki insanın kötü taraflarıyla savaşmaz ama kendini onun kötü taraflarından korumasını çok iyi bilir. Taviz veren insan kendini korumayı bilmez. Tam tersi istemediği şeylere maruz kalır. Bir taraftan karşısındakiyle savaşır, diğer taraftan savaştığı her şeye katlanır. Karşı tarafın değişeceği günü bekler.

Değişimi başlatan şey kabullenmektir. Kabullendiğiniz mesele artık sahiplendiğiniz ve sorumluluğunu aldığınınız meseledir. Kabul edin. Hem kendinizi hem başkalarını. Ama bu kabul, “Allah belasını versin kabul ediyorum.” Gibi değil; sevgiyle kabul edin.

Savaşarak, debelenerek, kızarak, bağırarak, tehdit ederek ya da güç kullanarak yapılan değişimden bahsetmiyorum. Henüz yeterli olamadığını noktaları kabul ederek değişim başlar zaten. “Ben taviz veriyorum.” Dedikten sonra sınırları öğrenebileceksiniz. Ama “Ben taviz veriyorum, hep de böyle olacak, ben işte böyle yetersiz biriyim” diyerek kendinizi kötü hissettirerek değişim olmaz. “Ben sınırlar konusunda eksiklerim var. Bunu fark ettiğim için kendimle gurur duyuyorum. Ve bu konudaki sorumluluğu alıyorum.” Dedikten sonra değişim gerçekleşir. Sınırlarımızı korumak ve başkalarının sınırlarına saygı duymak konusunda adımlar atacağını günleriniz olsun…. 

Etiketler

Teknoloji  

Yorumlar

0 Yorum Yapılmış